Zgromadzenie Córek Bożej Miłości

EdYtA

Mojej przyjaciółce przytrafiła się dziwna przygoda.
Otóź od kilku lat mysli o w stąpieniu do zakonu. Uznała jednak, że nie bedzie prędzej nic robić, dopóki nie spończy lat 18-stu. Tak, więc gdy stała się pełnoletnia bardzo chciała poznać jakieś zgromadzenia. Z Parafii od niej wstąpiła do zakonu pewna Agnieszka. Natalia, pojechała tam do tego zgromadzenia na rekolekcje, a potem często jeżdziła na skupienia. Przy okazji poznała jeszcze jedno zgromadzenie zakonne, które bardzo polubiła. Często jeżdziła do owych Sióst, pomagała. Pewnego dnia Natalia pojechała do Sióst, ale nie było rekolekcji ani skupienia...pojechała na kilka dni, by przemysleć swoją drogę. S.Alicja ->która zawsze się opikowała dziewczynami zajęła się nią przez cały tydzień < dodam jeszcze, że przyjazd do Sióstr Natalii był wcześniej zaplanowany>. Moja przyjaciółka bardzo dobrze się tam czuła, zawsze myslała, ze to jest jej zgromadzenie. "Wiesz co, ja chyba po maturze przyjadę do tych Sióśtr na stałe" - mówiła mi- "Rozmawiałam nawet z Matką, bardzo wspaniała osoba, tylko troszke tajemniecza, ale to nic".
Cieszyłam się razem z nią, widziałąm ze jest bardzoi szczęśliwa... do momentu. Przez wakacje, jak to przez wakacje Siostry organizowały rekolekcje. Pojechałam razem z Natalią i S.Alicją i nnymi dziewczynami. nie muszę chyba dodawać, ze było super, naprawdę. Strasznie mi się podobało, Natalii również -> ale ona dodatkowo pomagadała Siostrom i wciąż się modliła. Dzień przed wyjazdem Natalię zaczęło coś męczyć. Powiedziała mi, że chyba pójdzie do zakonu zamkniętego; ale jakoś nie chciałą wierzyć tym słowom i dalej nie wierzy. "Ja chcę iść do ludzi; pewnie, ze kocham się modlić, ale... nie, zostaję przy tym zgromadzeniu". Nie wiedziałam co mam jej powiedzieć. Wieczorem przed kolacją pierwszy raz zobaczyłam, że po jej policzkach płyną łzy, jadnak była bardzo spokojna. Zapytałam co się stało, a ona tylko rzuciła jak zawsze swój miły usmiech. Powiedziała mi : "Rozmawiałam z S.Alicją; to była ciężka rozmowa, bo ona bardzo mnie lubi a nie chciała krzywdzić. Matka Przełozona powiedziała, że nie mogłabym wstąpić do jej zgromadzenia; coś nie tak z charyzmatem. Czegoś mam za dużo, albo za mało. A ja tak bardzo polubiłam te Siostry i te dzieci i tych ludzi na placówkach. Tyle razem przez te pół roku z Siostrami zrobiłam, a teraz tak nagle ma to wszystko runąć. Nie wiem gdzie Pan mnie prowadzi, a byłam pewna, że to jest to miejsce. Siostra powiedziała bym szukała dalej."
To były jej słowa. Zrobiło mi się bardzo smutno. Nie wiedziałam co ja mam jej powiedzieć. Wiedziałam, ze wkładała duzo pracy i wysiłku w to wszystko, a przedewszystkim wkładała w to miłość i serce.
Nastepnego dnia zdziwiła mnie postawa Natalii. Była pogodna i usmiechnięta <na jej miejscu ja bym była obrażona i nie gadała z Siostrami>. Ona w pieknych słowach podziekowała Siostrom w kuchni jak i S.Alicji dodając, że bedzie się za nie jeszcze bardziej modliła i ma nadzieję, że się jeszcze kiedyś spotkają.
Widziałam wielki ból u Sióstr z kuchni, kiedy Natalka powiedziała, ze prawdopodobnie się już więcej nie zobaczą <Siostom poszły łzy>. Natalia nie poweidziała o co chodzi. Nie chciałaby, by była jakas kłótnia w Domu Prowincjalnym. Odchodząc jak zawsze zrobiła wszystkim na czole znak krzyża.
Jeżeli to mozliwe chciałabym się dowiedzieć jak to jest możliwe, że Matka już wie od samego początku, ze dana osoba nie pasuje do zgromadzenia, jak tylko zna ją z jedenj krótkiej i jak miłej rozmowy. Przeciez Natalia ma ostatni rok w technikum a Przełozona już ją skreśliła, że nie wstąpi do tego zgromadzenia.
Ja widze, ze moja przyjaciółka nie pokazuje mi tego, ze się tym przejmuje, ale ja ją dobrze znam i wiem, że w jej wnętrzu toczy się walka "co, jak i dlaczego? dlaczego nie dano mi szansy?"
Proszę o pomoc i o odpowiedź na to pytanie.
Bedę bardzo wdzięczna za to wszystko. A dodam jeszcze, ze imiona Sióstr zostały zmienione.
dziekuję serdecznie Smile

<*))><
z Panem Bogiem

Sasha

Najwyraźniej Pan Bóg nie chce ją w tym zgromadzeniu, nie w tym charyzmacie. Może przygotował dla niej jakąś inna drogę. Trzeba wszystko przyjąć, bo to Święta Wola Pana. Obiecuje modlitwe za nią i za Ciebie.
Pozdrawiam!

EdYtA

Sasha

Edyto, czego ona się obawia? Przecież oddanie się Panu, czy to do klauzury czy do czynnego, jest piekne, bo to jest DAR od Boga, najpiękniejsze powołanie. Nawet nie wiesz, ile osób chciało by mieć takie powołanie, takie zaangażowanie, taką miłość do Jezusa, do ludzi. Niech Ona się duzo modli i pyta Pana: "Czego chcesz ode mnie?", "Jakie jest moje powołanie?". Pan uwielbia gdy Mu sie stawia pytania i chce odpowiedać na nie.
Czy może Natalia już coś wybrała? Wiesz, dobre są rekolekcje czy dni skupienia u różnych sióstr, bo wtedy bliżej je poznajemy, a także może odiwedzić stronki poświęcone zakonom, np: [link widoczny dla zalogowanych] lub [link widoczny dla zalogowanych] - poczytać o nich, o założycielu, o charyzmacie, duchowości. W Polsce jest tyle zgromadzeń, że napewno coś jej wpadnie w oko Wink

Hm, a ile dziewczyn znalazło szczęscie dopiero za granicami Polski - czy to w Wiedniu (Benedyktynki A.) czy we Francji (Augustianki) czy na Słowacji (Pocieszycielki). Ale trzeba szukać a przedewszystkim wszystko oddac Panu - On sie wszystki zaopiekuje i zatroszczy;).
Pozdrawiam Ciebie i Natalkę!

EdYtA